Schizofrenia to przewlekła choroba psychiczna, która wciąż pozostaje bardzo wstydliwym tematem dla chorego.Zaliczana jest do grupy psychoz, które znacząco utrudniają życie społeczne. We wszystkich fazach tej choroby podaje się leki przeciwpsychotyczne, których celem jest osiąganie remisji i/lub stłumienie objawów. Niestety 30% pacjentów podczas pierwszego ostrego rzutu choroby nie reaguje na leki. Chorzy na schizofrenię mogą jednak naturalnie odzyskać lepszą jakość życia. Jak tego dokonać? O tym w dzisiejszym artykule.

Objawy zwiastunowe schizofrenii

Schizofrenia zaliczana jest do grupy psychoz, które charakteryzują się nie tylko zaburzeniami myślenia w postaci urojeń, lecz także zaburzeniami spostrzegania, zwłaszcza halucynacjami.

Za objawy zwiastunowe schizofrenii uważa się występujące niejednokrotnie wyraźne już zmiany zachowania, myślenia i percepcji, które albo nie są jednak jeszcze objawami choroby psychicznej w sensie ścisłym, albo mają formę bardzo krótkich i całkowicie wycofujących się epizodów psychotycznych.

 Objawami zwiastunowymi mogą być:

•       objawy natrętne (obsesyjno-kompulsyjne) albo mało swoiste objawy bólowe, osłabienie  i zaburzenia żołądkowo-jelitowe;

•       obniżenie lub labilność nastroju, drażliwość;

•       zaburzenia snu;

•       nastawienia ksobne i prześladowcze, podejrzliwość, zniekształcenia postrzegania;

 •       odczucia typu depersonalizacji i derealizacji;

•       czasem objawy lękowe podobne do nerwicowych;

•       niezwyczajne dla tej osoby zachowania, dziwaczne lub niezgodne z obyczajowymi albo społecznymi normami;

•       nowe absorbujące zainteresowania zagadnieniami filozoficznymi, religią, abstrakcyjnymi ideami, okultyzmem;

•       dziwaczna treść wypowiedzi, dziwaczne pomysły i idee, nietypowe doznania percepcyjne.

Można ogólnie powiedzieć, że objawy zwiastunowe są połączeniem reakcji na stres z bardzo wczesnymi zaburzeniami postrzegania świata.

Jednak tego rodzaju zwiastuny choroby trudno jest opisać, a tym bardziej rozpoznać.

Zazwyczaj dopiero po wystąpieniu jawnej choroby można wnioskować, co było jej zapowiedzią.

Trzeba ponadto mocno podkreślić, że tego rodzaju albo bardzo podobne zmiany zachowania mogą być np. objawami nerwicowymi, które nigdy nie przejdą w żadną poważniejszą chorobę albo wręcz zachowaniami występującymi w okresie dorastania i wczesnej dorosłości mieszczącymi się zasadniczo w zdrowotnej normie.

Schizofrenia paranoidalna

Schizofrenia może pojawić się gwałtownie lub rozwijać powoli i niepostrzeżenie przez wiele lat, aby w końcu ujawnić się pod postacią bardziej lub mniej wyraźnych objawów w okresie dorastania, lub wczesnej dorosłości.

Najbardziej rozpowszechnioną postacią tej choroby jest schizofrenia paranoidalna, której objawy obejmują:

• urojenia prześladowcze, odnoszące, wielkościowe i zazdrości;
• wyraźne halucynacje słuchowe – polecenia i groźby, omamy bezsłowne – szumy, trzaski, śmiechy;
• zaburzenia spostrzegania;
• mniej nasilone zaburzenia katatoniczne, afektu, woli i mowy;
• drażliwość, lękliwość, podejrzliwość i wybuchy gniewu;
• przebieg może być epizodyczny, z częściową lub pełną remisją, i przewlekły.

Leczenie i terapia

Około 60-70% chorych na schizofrenię ma brak świadomości własnego stanu, dlatego w leczeniu i rehabilitacji tak ważny jest udział osób trzecich, które zadbają o stan chorego.

Udział rodziny ma ogromny wpływ w zapobieganiu nawrotom choroby.

Powszechnie przyjęto, że w leczeniu schizofrenii stosuje się wiodącą farmakologię wspomaganą psychoterapią i rehabilitacją psychospołeczną.

 Jeśli chodzi o farmakologię, to chorym podaje się leki przeciwpsychotyczne, które stosuje się we wszystkich fazach choroby, aby osiągnąć remisję i/lub stłumić objawy.

Niestety 30% pacjentów podczas pierwszego ostrego rzutu choroby nie reaguje na leki.

W wielu badaniach stwierdzono, że zadowalające efekty przynosi terapia poznawczo-behawioralna, szczególnie ta określana mianem zintegrowanej.

Terapeuta bada wraz z pacjentem stresujące go urojenia (błędne przekonania) i próbuje przeformułować je tak, aby pacjent uznał je za subiektywną interpretację rzeczywistości.

Pomocne okazują się również treningi umiejętności społecznych, np. trening prowadzenia rozmowy i rozwiązywania bieżących problemów interpersonalnych oraz powrotu do pracy.

Naturalny powrót do formy

Choremu na schizofrenię w poprawie jakości życia mogą pomóc także naturalne metody.

Przede wszystkim w uniknięciu psychozy pomoże odpowiednia dieta i suplementacja.

Należy wykluczyć z niej cukier, a w zamian wprowadzić produkty wspomagające koncentrację, usuwające zmęczenie i równoważące nastrój.

Należą do nich:

• Kwasy tłuszczowe omega-3 – których brakuje chorym na schizofrenię, a które zmniejszają ryzyko zachorowania na choroby psychiczne. Ilość od 1 do 4 mg dziennie należy przyjmować w postaci oleju rybiego (np. z łososia, pstrąga, sardynek), siemienia lnianego, oleju lnianego lub z pestek dyni, orzechach włoskich oraz innych ziarnach i nasionach.

• Żeń-szeń – poprawia pamięć, koncentrację, myślenie, podnosi siły witalne oraz zwiększa ilość dopaminy i noradrenaliny. Wskazana dawka to 200 mg dziennie.

• Ginko biloba – doskonale wspomaga leczenie schizofrenii, nie uszkadzając przy tym neuronów, tak jak to robią leki przeciwpsychotyczne. Wskazana dawka dla chorych na schizofrenię wynosi 360 mg 2 x dziennie przez okres 16 tygodni.

• Olej kokosowy – pomaga w odbudowie komórek mózgowych. Zaleca się przyjmować go wewnętrznie i zewnętrznie – wcierając na noc w skórę głowy.

• Brahmi – to zioła, które przyczyniają się do zwiększenia ilości komórek i połączeń nerwowych w mózgu, co sprawia, że przede wszystkim wzmacniają funkcje umysłowe oraz łagodzą niepokój. W przypadku schizofrenii zaleca się przyjmowanie 500 mg ekstraktu brahmi dziennie, przynajmniej przez okres miesiąca.

• Przeciwutleniacze – które neutralizują wolne rodniki oraz likwidują stres oksydacyjny. Dlatego też zaleca się spożywanie produktów bogatych w witaminę C.

• Dodatkowa suplementacja – magnez, witaminy z grupy B, kwas foliowy oraz witamina D3 (minimum 6000UJ).

Zdrowe „wspomagacze”

W powrocie do formy oraz poprawie jakości życia, osobie chorej na schizofrenię pomogą także inne zdrowe „wspomagacze”.

Zalicza się do nich:

• Aktywność fizyczna – jakikolwiek ruch poprawia samopoczucie oraz łagodzi lęki. Dlatego chorzy na schizofrenię powinni co najmniej przez 30 minut dziennie ćwiczyć, spacerować na świeżym powietrzu lub trenować na siłowni.

• Joga – nie tylko poprawia jakość życia relaksując, ale także pomaga wyciszyć umysł oraz zmniejszyć objawy psychotyczne.

• Qigong – wystarczy kilka minut dziennie poświęcić na zestaw ćwiczeń zdrowotnych starożytnych Chin, które uspokajają emocje i przywracają równowagę w całym organizmie.

• Aromaterapia i muzykoterapia – relaksują, pozwalają wyciszyć umysł i poprawiają stan emocjonalny chorego.

• Afirmacja i modlitwa – programowanie mózgu, czyli wypowiadanie swoich intencji w celu skierowania umysłu w pozytywną stronę, zmienia sposób myślenia i pozwala wejść w wibracje dobrej energii.  Możesz wykorzystać jedną z afirmacji, której powtarzanie często pozwala powrócić chorym do zdrowia: Mój umysł zna swoją prawdziwą tożsamość i jest twórczym momentem boskiej samorealizacji lub Moje ciało jest zdrowe, mój umysł jest spokojny, moja dusza jest czysta.

Naturalna poprawa jakości życia w schizofrenii wymaga cierpliwości i czasu, ale i tak warto spróbować, bo można wiele zyskać.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij  TUTAJ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką oznaczono odnośniki do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.