Linia św. Michała Archanioła – odkryta stosunkowo niedawno – łączy na mapie w linii prostej siedem klasztorów i sanktuariów związanych bezpośrednio z Archaniołem Michałem. Zaskakujący jest również fakt, że wszystkie te miejsca znajdują się w dużych odległościach od siebie (od Irlandii do Izraela), które w trzech przypadkach są identyczne.

Cios miecza

Według tradycji i legend linia św. Michała Archanioła symbolizuje cios miecza, który Archanioł zadał diabłu, aby strącić go do piekła po bitwie w niebiosach między wiernymi aniołami a buntowniczymi, którzy odwrócili się od Boga i wybrali Lucyfera.

Zaskakujący jest fakt, że wszystkie siedem sanktuariów ułożonych jest w jednej, prostej linii, a gdyby tego było mało, to trzy najważniejsze z nich leżą w dokładnie w tej samej odległości od siebie: piękne i słynne opactwo Mont Saint-Michel, na granicy francuskich regionów Normandia i Bretania; Sacra di San Michele, we włoskiej dolinie Susa, Piemont oraz sanktuarium Monte Sant’Angelo na włoskiej górze Gargano, w regionie Apulia.

Według niektórych interpretacji takie ułożenie tych sanktuariów nie jest przypadkowe, lecz jest swego rodzaju napomnieniem św. Michała Archanioła dla ludzkości, że należy zawsze szanować prawa Boskie i czerpać z nich dobro, bowiem Jego moc jest nieskończona.

Interesujące jest także to, że w dniu przesilenia letniego tajemnicza linia idealnie zrównuje się z zachodzącym słońcem.

Przypadek czy jednak nie?

Linia św. Michała Archanioła i jej miejsca

Linia rozpoczyna swój bieg w Irlandii, na bezludnej wyspie Skelling Michael (Skała Michała), gdzie Archanioł Michał ukazał się św. Patrykowi, aby pomóc mu wyzwolić kraj od demonów.

To właśnie tam w VI wieku założono klasztor z zabudowaniami zewnętrznymi (dolny i górny ogród) oraz wewnętrznymi, na które składał się m.in. kościół św. Michała, dwa oratoria oraz siedem kamiennych cel w kształcie uli.

Dalej linia biegnie na południe i zatrzymuje się w Anglii na Górze Świętego Michała (St. Michael’s Mount), na wyspie u wybrzeży Kornwalii w zatoce Mount’s Bay.

Dzieli ją niecałe 400 m odległości od lądu, dlatego też w czasie odpływu przyłącza się do kontynentu.

Zgodnie z miejscowymi legendami to właśnie tutaj Archanioł Michał w 495 roku objawił się
i rozmawiał z grupą rybaków.

Bernardyni zamieszkujący wyspę zbudowali na niej w XII wieku kaplicę św. Michała Archanioła, która uległa zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi. Kościół odbudowano dopiero pod koniec XIII wieku.

Tajemnicza linia św. Michała Archanioła wędruje następnie do Francji, na inną słynną wyspę, a mianowicie na Wzgórze św. Michała (Mont Saint-Michel) w południowo-zachodniej Normandii. Miejsce to połączone jest z lądem groblą długości 1800 metrów.

Wzniesione na wyspie sanktuarium św. Michała Archanioła jest jednym z najchętniej odwiedzanych miejsc turystycznych we Francji, a od 1979 roku widnieje na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Legenda tego miejsca głosi, że w 709 roku Archanioł Michał ukazał się świętemu Aubertowi
i poprosił go o wybudowanie kościoła na skale.

Pomimo tego, że budowę rozpoczęto natychmiast, prace zakończono dopiero w IX wieku.

Czwarte sanktuarium leży ok. 1000 km dalej w Dolinie Susa w Piemoncie. Klasztor Sacra di Sant Michele znajduje się na szczycie góry Pirchiriano.

Legenda głosi, że wybudował go pod koniec X wieku pustelnik św. Giovanni Vincenzo na polecenie Archanioła Michała. Przez wieki sanktuarium sukcesywnie rozbudowywano.

O kolejne 1000 km w linii prostej na Półwyspie Gargano mieści się Sanktuarium św. Michała Archanioła, którego budowę rozpoczęto w 490 roku, kiedy to po raz pierwszy Archanioł objawił się biskupowi Siponto – świętemu Lorenzo Maloriano, mówiąc:

„Ja jestem Archanioł Michał, stojący przed obliczem Boga. Grota jest mnie poświęcona; ja jestem jej strażnikiem. Tam, gdzie się otwiera skała, będą przebaczone grzechy ludzki. Modlitwy, które będziecie tu zanosić do Boga, zostaną wysłuchane. Idź w góry i poświęć tę grotę dla kultu chrześcijańskiego”.

Grota św. Michała Archanioła na Monte Gargano cieszy się tytułem Niebiańskiej Bazyliki. Wydarzyło się w niej wiele cudów, słychać było nawet anielskie śpiewy, a ona sama jest jedyną świątynią na świecie, która nigdy nie została poświęcona ludzką ręką.

Od 1996 roku sanktuarium opiekują się polscy księża ze zgromadzenia św. Michała Archanioła, tzw. michalici.

Ostatnie dwa sanktuaria znajdują się w Grecji i Izraelu. Pierwszy z nich ulokowany jest na greckiej wyspie Simi w miejscowości Panormitis.

Świątynia słynie z trzymetrowej ikony patrona wyspy i żeglarzy – Michała Archanioła.

Jest to jeden z największych na świecie wizerunków świętego. Zgodnie z miejscową tradycją pielgrzymi, którzy proszą św. Michała Archanioła o pomoc, muszą mu obiecać coś w zamian.

Linia św. Michała Archanioła kończy swój bieg w Izraelu, a dokładnie w klasztorze na Górze Karmel w Hajfie.

Siedem miejsc ułożonych w linii prostej, odległych niekiedy o tysiące kilometrów, powiązanych ze św. Michałem Archaniołem – przypadek, czy rzeczywiście zamierzony układ?

Trudno nam dziś to zweryfikować, aczkolwiek sam fakt istnienia takiej linii wydaje się intrygujący…

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.