KWAS CHLEBOWY – SŁOWIAŃSKI NAPÓJ NA LEPSZE TRAWIENIE

Kwas chlebowy używany był w wiekach średnich w całej Europie. Wśród mieszkańców Rosji i Ukrainy od XVI wieku uchodzi za napój narodowy, w Polsce dobrze znany jest od czasów Władysława Jagiełły. Dziś uchodzi za napój, który wspaniale orzeźwia i gasi pragnienie. Jednak kwas chlebowy ma także inne prozdrowotne właściwości. Jakie i jak zrobić taki domowy napój?

Sfermentowany napój chlebowy

Kwas chlebowy

to sfermentowany napój z chleba, do którego wypieku używa się naturalnego zakwasu żytniego lub razowego przygotowanego tradycyjną metodą.

Ważnymi składnikami są także woda źródlana, miód naturalny, drożdże i zazwyczaj rodzynki lub śliwki.

Napój ten jest bogaty w witaminy i składniki mineralne.

kwas-chlebowy.jpg
foto.123rf.com

Obfituje w selen, cynk, witaminy z grupy B oraz witaminę C i witaminę E, które są niezbędnymi przeciwutleniaczami zwalczającymi wolne rodniki.

W kwasie chlebowym znajdują się również enzymy i bakterie kwasu mlekowego, które korzystnie wpływają na mikroflorę jelitową i funkcjonowanie układu pokarmowego.

Słowiański rarytas na trawienie

Od dawien dawna w kwasie chlebowym widziano napój, który doskonale orzeźwia i gasi pragnienie.

Pospolicie pili go spragnieni żniwiarze, o czym głosi ludowa przyśpiewka:

Od dawien dawna słynie napój zdrowy: kwas chlebowy, pajda chleba za pazuchę, bukłak kwasu i chłop gotów w pole. W gorącą posuchę.

W czasach panowania króla Jagiełły kwas chlebowy uchodził za zdrowotny trunek, który poprawiał trawienie szlachty ucztującej przy suto zastawionym stole.

I rzeczywiście – w tej roli kwas chlebowy sprawdza się najlepiej.

Jest doskonałym probiotykiem, który odbudowuje mikroflorę jelit, reguluje procesy trawienne i problemy żołądkowo-jelitowe.

mikroflora-jelit.jpg
foto.123rf.com

Usuwa zaparcia i nadkwasotę, ułatwia trawienie pokarmu.

Dodatkowo tak jak i inne probiotyki odgrywa znaczącą rolę w ochronie przed chorobami, ponieważ doskonale wzmacnia odporność.

Ponadto picie kwasu chlebowego to dobre działanie profilaktyczne dla osób, które chcą zapobiegać chorobom nowotworowym, układu sercowo-naczyniowego i układu krążenia.

Kwas chlebowy redukuje bóle migrenowe, bóle mięśni, zapalenie stawów, miażdżycę, grzybice oraz wpływa na regulację poziomu cukru we krwi.

Domowy kwas chlebowy

Prawdziwy kwas chlebowy wykazuje trwałość kilku dni (3-5 dni), chociaż niektóre tradycyjne browary wykorzystujące w produkcji specjalną technologię i pasteryzację w wysokiej temperaturze, produkują napój o kilkumiesięcznej przydatności do spożycia (nawet 9 miesięcy).

Napój wytwarzany według tradycyjnej receptury zawiera alkohol, choć w nieznacznych ilościach – średnio 0,7-2,2%.

Do jego przygotowania używa się wysokiej jakości chleba, naturalnego, dobrze wypieczonego z mąki żytniej razowej na zakwasie.

Jak przygotować kwas chlebowy w domu?

Potrzebujemy:

  • 30 dag suchego chleba razowego;
  • 6 litrów wody (najlepiej źródlanej);
  • 2 dag drożdży;
  • kilka łyżek miodu;
  • mięta / rodzynki / sok z cytryny / suszone śliwki do smaku.

Pokrojony chleb mocno podpiekamy w piekarniku – im bardziej spieczona skórka, tym mocniejszą barwę będzie miał kwas.

Podpieczony chleb wkładamy do czystego naczynia, zalewamy gorącą wodą i zostawiamy do ostygnięcia.

Drożdże rozpuszczamy w szklance ciepłej wody, dodajemy do kwasu i zostawiamy na 42 godziny.

Po upływie tego czasu napój przecedzamy i dosładzamy miodem oraz opcjonalnie dodajemy do smaku rodzynki, suszone śliwki, sok z cytryny lub gałązki mięty.

Odstawiamy do następnego dnia, aby nabrał smaku i aby rozpoczęła się fermentacja.

Następnie kwas chlebowy rozlewamy do butelek (do 2/3 objętości), zakręcamy i wstawiamy do chłodnego pomieszczenia.

Należy pamiętać o sprawdzaniu przynajmniej dwa razy dziennie, czy korki są szczelne i czy smak napoju jest odpowiedni (w razie potrzeby dosłodzić).

Po upływie 2 – 5 dni tak przygotowany kwas chlebowy powinien nadawać się do picia.

⇒ Czytaj także: NAPÓJ DETOKS DO WALKI Z TKANKĄ TŁUSZCZOWĄ

WSPARCIE NIEZALEŻNYCH PORTALI

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.

https://www.youtube.com/watch?v=6loKuFDlWgY