Komosa biała to roślina, która wszystkim znana jest jako chwast. Może rosnąć na łąkach, polach, w rowach przydrożnych, ale też na wysypiskach śmieci. Sięgając po komosę białą, należy pamiętać, aby zbierać młode jej liście i nasiona, gdyż te starsze są trujące. Wykorzystywana była w medycynie ludowej. Poza tym dawniej określano ją jako roślinę, która ratowała ludzi od głodu, a to dzięki temu, że jest ona rośliną mączną, a więc bardzo pożywną.

Charakterystyka komosy białej

Komosa biała to roślina, która znana jest również jako lebioda, łoboda, lebida oraz wołok, a jest to roślina jednoroczna, którą zalicza się do rodziny kosmowatych albo szarłowatych.

Dawniej komosa biała była w Polsce bardzo popularna, gdyż często jadano ją na wsiach.

Z kolei w XIX wieku podczas I i II wojny światowej była synonimem biedy.

Jest ona pożywana, gdyż jest rośliną mączną.

Roślina ta ma jasnozielony kolor, a do tego pokryta jest jasnym lekkosrebrzystym meszkiem.

Może osiągnąć wysokość od kilkunastu centymetrów, aż do około 1 metra.

Lebioda to roślina samosiewna, którą rozsiewa wiatr, a kwitnie od czerwca do nawet października.

Można ją znaleźć na różnych kontynentach, a jeżeli chodzi o Polskę, to rośnie głównie na łąkach, polach i w ogrodach.

Mówi się o komosie, że jest rośliną ruderalną, gdyż rośnie również na terenach miejskich, np. pomiędzy płytami chodnika, a także na zanieczyszczonych czy poprzemysłowych gruzowiskach, a także w przydrożnych rowach.

Cechą tej rośliny jest to, że jest ona bardzo ekspansywna, a to oznacza, że zabiera innym rośliną wodę oraz składniki odżywcze, a poprzez to uniemożliwia im wzrost.

Części jadalne komosy białej i ich właściwości

Części jadalne komosy białej to jej młode nasiona oraz młode liście.

W ich składzie można znaleźć: białko, węglowodany, witaminę A, B, C oraz K, a także potas, fosfor, wapń, żelazo, cynki i błonnik.

W medycynie ludowej komosa biała była powszechnie stosowana jako środek, który ma działanie odkażające, a przeważnie przy infekcjach dróg moczowych oraz kamicy moczowej.

Kolejne jej właściwości to udrażnianie dróg oddechowych podczas przeziębienia, grypy, zapalenia oskrzeli, a także przy astmie i gruźlicy.

Wspiera również rehabilitację wad wzroku, czyli krótkowzroczności i dalekowzroczności, a do tego ma działanie uspokajające, np. przy leczeniu nerwic.

Komosa biała oczyszcza także organizm z toksyn i może być stosowana w postaci okładów przy otarciach, oparzeniach albo stanach zapalnych skóry.

Części trujące komosy białej i ich działanie

Niebezpieczne dla człowieka są starsze liście i nasiona komosy białej, ponieważ w ich składzie można znaleźć saponiny, kwas szczawiowy, a także alkaloidy oraz kwas oleanolowy, ale też zawiera dużo azotanów, które pobiera z gleb.

Po zjedzeniu takich starszych części komosy białej może pojawić się złe samopoczucie, skoki ciśnienia, biegunka, drgawki oraz reakcje alergiczne, np. silne zaczerwienienie skóry i obrzęki u osób, które spożyły komosę, a później długo przebywały na słońcu.

Z komosą białą mają również problemy hodowcy zwierząt, ponieważ u koni wywołuje ona, np. zaburzenia przełykania i koordynacji ruchów, a nawet zapaść, z kolei u owiec i krów, np. krwawienie z pyska, nozdrzy i odbytu.

Zastosowanie komosy białej w kuchni

W kuchni wykorzystuje się tylko młode liście i młode nasiona komosy białej.

Aby mieć pewność, że ich zjedzenie będzie bezpieczne, należy je poddać obróbce termicznej.

Liście należy zagotować albo sparzyć wrzącą wodą i następnie dokładnie opłukać.

Natomiast nasiona należy namoczyć na noc w wodzie z sokiem z cytryny, później zagotować i dokładnie odlać wodę.

Młode liście komosy białej można wykorzystywać tak samo, jak szpinak, czyli można je dodawać do sałatek, naleśników, jajecznicy, makaronów, zup, a także do wytrawnych ciast.

Z kolei z nasion można przygotować kaszę albo mąkę.

⇒ Czytaj także: GRYKA – NATURALNE ŹRÓDŁO WITAMINY C

Wesprzyj niezależne media, pomóż nam przedzierać się z prawdą w gąszczu kłamstw i wszechobecnej propagandy ⇒ kliknij w link: https://www.odkrywamyzakryte.com/wiecej/

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.

P.S. Informacje przedstawione w artykule nie są pisane przez lekarza. Mają charakter informacyjny i nie stanowią fachowej porady medycznej. Wszelkie rady, które są na mojej stronie, stosujesz wyłącznie na własną odpowiedzialność.