Entomofobia jest nadmiernym lub irracjonalnym strachem przed owadami. Strach ten wynika z obrzydzenia lub wstrętu związanego z samym pojawieniem się, aktywnością lub liczbą owadów. Reakcje na budzącego lęk owada mogą wahać się od łagodnego rozdrażnienia po ekstremalny szok. Jak walczyć i pokonywać te lęki?

Patologiczny lęk przed owadami

Wiele osób żyjących z entomofobią stara się unikać przebywania na świeżym powietrzu lub innych sytuacji, w których możliwy jest kontakt z owadami.

Zaawansowane zaburzenie wpływa na różne aspekty życia, w tym pracę, szkołę i relacje osobiste.

Osoba z patologicznym lękiem przed owadami prawdopodobnie zdaje sobie sprawę, że zachowuje się irracjonalnie, ale nie jest w stanie kontrolować swoich reakcji.

Do najczęstszych fobii przed owadami zalicza się:

• strach przed mrówkami: myrmecofobia,
• strach przed chrząszczami: skatharifobia,
• strach przed pszczołami: afifobia,
• strach przed stonogami: scolopendrfobia,
• strach przed karaluchami: katsaridafobia,
• strach przed świerszczami: ortopterofobia,
• strach przed muchami: muscafobia,
• strach przed ćmami: mototfobia,
• strach przed komarami: anophelifobia,
• strach przed osami: sefksofobia.

Dlaczego boimy się owadów?

Powodów, dla których niektórzy mają awersję do owadów, jest wiele.

Po pierwsze, niektóre żyją i żywią się ludzkim ciałem.

Owady, w tym komary, pchły i kleszcze, podczas ukąszenia mogą przenosić pasożytnicze pierwotniaki, bakterie lub inne patogeny na ludzi, które mogą powodować choroby zagrażające życiu, takie jak borelioza, malaria i śpiączka afrykańska.

Wygląd owadów może być kolejnym powodem, dla którego ludzie się ich boją.

Dla niektórych bardzo przeszkadzający jest sam ich ruch.

Dla innych owady są nieprzyjemne, ponieważ zakłócają człowiecze poczucie kontroli, ze względu na ich ogromne ilości i nieprzewidywalność ich działania.

Atakują przestrzeń osobistą i mogą sprawić, że człowiek poczuje się zagrożony.

Ludzie często odczuwają naturalną pogardę dla wszystkiego, co zagraża ich bezpieczeństwu lub dobrobytowi, a owady wywierają taki wpływ na wiele osób.

Dopiero gdy pogarda i wstręt stają się nielogicznym strachem, schorzenie to jest klasyfikowane jako fobia.

Jej przyczyna nie zawsze jest dokładnie znana, ale przesadny lęk przed owadami rozwija się na podstawie określonego negatywnego doświadczenia.

Na przykład, jeśli ktoś zostanie ukąszony przez pszczołę lub ugryziony przez mrówkę, te bolesne spotkania mogą wpłynąć na odczuwanie strachu w przyszłości.

Strach przed owadami może być również wyuczoną reakcją.

Dzieci, które były świadkami, jak rodzic gwałtownie reaguje na odganianie owada, zwykle reagują podobnie.

Niektóre dowody sugerują również, że osoby, które doznały urazu mózgu lub doświadczają depresji, mogą być bardziej podatne na rozwój różnych fobii, w tym także tej do owadów.

Entomofobia i ludzkie reakcje

Fobia jest zaburzeniem lękowym, które powoduje, że dana osoba reaguje irracjonalnie na rzecz, której się obawia, niezależnie od tego, czy postrzegane niebezpieczeństwo jest uzasadnione.

Lęk powoduje niepożądany stres u dotkniętych nim osób.

Osoby z fobiami doświadczają podwyższonego stanu lęku, wywołanego zwiększoną pod wpływem strachu produkcją adrenaliny.

Ich intensywny stres prawie zawsze powoduje niepokój.

Fobie wpływają zarówno na aktywność fizyczną, jak i psychiczną, powodując nieuzasadnioną reakcję na dany bodziec.

Osoby z entomofobią doświadczają różnego stopnia niepokoju.

Niektórzy mają łagodne reakcje, a inni mogą nie być w stanie wyjść z domu z obawy przed spotkaniem owada.

Głębokie poczucie strachu lub poczucie przytłoczenia są również objawami i mogą potencjalnie objawić się jako atak paniki.

Objawy lęku związanego z owadami obejmują uczucie nudności, palpitacje serca, ból w klatce piersiowej, ból głowy, zawroty głowy, obfite pocenie, trudności w oddychaniu, drętwienie ciała, osłabienie napięcia mięśni, duszności.

Jak walczyć z irracjonalnym strachem?

Entomofobia jest zwykle leczona za pomocą terapii poznawczo-behawioralnej i terapii ekspozycyjnej.

To podwójne podejście dotyczy walki odrazy, strachu i lęku związanego z reakcjami behawioralnymi na owady, dopóki osoba cierpiąca na fobię poczuje się bardziej komfortowo z doświadczeniami, których się boi.

Techniki terapii poznawczo-behawioralnej pozwalają osobie zidentyfikować przyczyny swoich uczuć i przekwalifikować myśli, pozwalając jej bardziej racjonalnie myśleć o zagrożeniach.

Aby kontrolować reakcję behawioralną na owady, terapeuci często stosują terapię ekspozycji.

Praktyka ta polega na stopniowym autentycznym narażaniu się na owady, zaczynając od myślenia o nich i zwykle kończąc na kontrolowanych spotkaniach.

Przykładowo u osoby, która panicznie boi się świerszczy kroki takiej terapii obejmują:

• Trzymanie słoika ze świerszczami.
• Dotkanie świerszcza stopą.
• Stanie w pokoju ze świerszczami przez 60 sekund.
• Podnoszenie świerszcza dłonią w rękawiczce.
• Trzymanie świerszcza gołą ręką przez 20 sekund.
• Położenie świerszcza na nagim ramieniu.

Bezpieczny i powoli rosnący kontakt z budzącym lęk owadem może pomóc osobie stawić czoła lękom i odwrócić wyuczoną reakcję obronną.

Odwrażliwianie to metoda, za pomocą której człowiek stopniowo staje wobec przedmiotu lęku, i widzi, że rzeczywiste konsekwencje spotkania z bodźcem nie są zwykle tak niebezpieczne lub szkodliwe, jak uważał.

Z czasem mózg zacznie wzmacniać tę zdrowszą reakcję behawioralną na przedmioty fobii, w tym przypadku na owady.

Skuteczna pomoc psychologiczna kliknij TUTAJ

⇒ Czytaj także: MAGEJROKOFOBIA, CZYLI PANICZNY STRACH PRZED GOTOWANIEM

♦ Odkrywaj zakryte z nami, wspieraj rozwój portalu ⇒ KLIK

♦ Współpraca reklamowa na portalu ⇒ kontakt@odkrywamyzakryte.com

♦ Zareklamuj światu swą działalność, produkty, miejsce, wydarzenie itd. – dodaj swoje ogłoszenie ⇒ KLIK

*Niebieską czcionką zaznaczono odnośniki np. do badań, tekstów źródłowych lub artykułów powiązanych tematycznie.