Nasz świat został stworzony tak, że nie rozumiemy, kim jesteśmy. Dosłownie. Dodatkowo ta masowa ignorancja zaprojektowana została w sposób, że zupełnie nie zadajemy pytań. Nie zgłębiamy siebie, ponieważ po pierwsze, nie mamy na to czasu, po drugie nie czujemy takiej

Jest nadzieja! Dla Ciebie, dla mnie, dla wszystkich… Prawdziwą trwogą jest widzieć istoty ludzkie, które za jedyny cel swojej egzystencji obrały zabezpieczanie bez końca swojego bytu. Widzieć miliony codziennie umęczonych twarzy, oddanych bez reszty sposobowi życia, w jaki zostały nieświadomie

Pochwała dla prostoty. W zaklętym pędzie codzienności rzadko skupiamy się na rzeczach ważnych. Taki jest już nasz świat – świat, który wymaga od nas poświęcenia, przynajmniej w jakiejś części – swojej istoty w zamian za poczucie bezpieczeństwa, spokój, który, choć

Człowiek się przebudza, chociaż… – nigdy nie uczono Cię jak medytować. Nie uczono Cię tego, że drzewa są istotami czującymi, że prawa mechaniki i termodynamiki są tak naprawdę wynikiem, a nie przyczyną zachodzących w przyrodzie zjawisk. Nie uczono Cię jak

Spójrzmy uczciwie na świat wokół nas. Zastanówmy się nad celami i intencjami jednostek. Czym motywują swoje działania, z czego czerpią energię? Z jakiego poziomu i na podstawie czego podejmują swoje życiowe decyzje? Jak traktują bliźnich, czy mają szacunek do samych

Puste skargi pojawiają się wtedy, gdy narzekamy, że mamy jakieś problemy. Uważamy, że w ten sposób problem zostanie rozwiązany sam. Istnieje kategoria ludzi, którzy są niezadowoleni z czegoś przez cały czas. Nieustannie narzekają na innych, na rodzinę, na pracę, a

Pozornie, powody rozpoczęcia przygody z osobistym rozwojem, czy duchowym wzrostem, są różne. Wywodzimy się przecież z różnych środowisk, nasze doświadczenia są inne, inne są nasze historie, doświadczenia. Dorastamy w różnych kulturach, spotykamy innych ludzi. Za punkt wspólny możemy uznać fakt,

„Zatopiona łódź” to niesamowita przypowieść o lęku przed zmianą! Przeczytaj ją uważnie i pozwól sobie na chwilę zastanowienia się nad tym, ile razy zmarnowałeś szansę na zmianę, tylko dlatego, że po prostu się bałeś nowego… Na brzegu dużej rzeki mieszkał

Jaka jest rola kryzysu w rozwoju duchowym? W każdym procesie zdarzają się tak zwane „słabsze dni”. Dni, w których kompletnie nie czujemy mocy. To, co kiedyś przychodziło nam z łatwością, staje się nieosiągalne. Czujemy emocjonalne wypalenie, nie mamy ochoty nawet

Cnoty człowieka Nowej Ery. Kiedy na drodze rozwoju wychodzimy z systemowych uwarunkowań, zaczyna nam się objawiać kompletnie nowy obraz nas samych. Okazuje się bowiem, że – w zupełnie naturalnym procesie – zastępujemy »nowym«, »stare«. W miejsca zachowań, opatrzonych sygnaturą trudnych